Μικρός παραδοσιακός οικισμός με χαρακτηριστική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Το μπαλκόνι της Δονούσας.

H κοιτίδα των περισσότερων Δονουσιωτών καθώς γενεαλογικά οι περισσότεροι προέρχονται από εκεί. Η Δονούσα μέχρι το 1951 άνηκε διοικητικά στην Κοινότητα Αιγιάλης Αμοργού και για χρόνια η Αμοργός αποτελούσε ένα βασικό σημείο επαφής της Δονούσας με τον «έξω κόσμο».

Το μεγάλο νησί. Ειδικά το παραθαλάσσιο χωριό της Μουτσούνας αποτελούσε για χρόνια κέντρο εμπορίου και ανταλλαγής ειδών για τους Δονουσιώτες.

Μικρός παραδοσιακός οικισμός. Κατά τα παλαιότερα χρόνια αποτελούσε κομβικό σημείο του νησιού καθώς στην ευρύτερη περιοχή φιλοξενούνταν δύο ανεμόμυλοι και το σιδηρουργείο της Δονούσας.

Παραδοσιακός, παραθαλάσσιος οικισμός στη βόρεια πλευρά του νησιού. Το όνομα του χωριού προέρχεται από τη λέξη «καλοταριά» που σημαίνει «καλός καιρός» και πράγματι αποτελεί το καλύτερο αραξοβόλι του νησιού.

Πανέμορφη παραλία με το χαρακτηριστικό ναυάγιο του γερμανικού πλοίου του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου να διακρίνεται σε κοντινή απόσταση από την ακτή.

Σύμπλεγμα τριών βραχονησίδων σε κοντινή απόσταση από τη Δονούσα. Ονομαστά είναι τα μεταλλεία της περιοχής όπου πολλοί Δονουσιώτες δούλευαν εκεί. Η χαρακτηριστική μαλακή κιτρινομπεζ πλάκα που έβγαζαν από την περιοχή στολίζει ακόμα και σήμερα πολλές Δονουσιώτικες αυλές.

Γραφικός κολπίσκος με σμαραγδένια νερά. Στην περιοχή έγινε ανασκαφή στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 από την αρχαιολόγο Φωτεινή Ζαφειροπούλου, όπου αποκαλύφθηκε οχυρωμένος γεωμετρικός οικισμός της Γεωμετρικής Περιόδου (9ος αι. π.Χ.). Ο συγκεκριμένος οικισμός λειτουργούσε ως εμπορικός σταθμός μεταξύ Αττικής και Εύβοιας με Ανατολικό Αιγαίο και Μ. Ασία. Τα ευρήματα της ανασκαφής φιλοξενούνται στο αρχαιολογικό μουσείο της Νάξου.

Το μικρότερο νησί των Μικρών Κυκλάδων. Δονούσα- Κουφονήσι διατηρούσαν εξ αρχής εμπορικές και συγγενικές σχέσεις που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Οι Σαντορινιοί με τα καϊκια τους επισκέπτονταν τη Δονούσα και επιδίδονταν σε ανταλλαγές σε είδος. Βασικό προϊόν τους το σαντορινιό κρασί που μνημονεύεται ιδιαιτέρως από τους Δονουσιώτες.

Αγροτική περιοχή στο δρόμο προς την Καλοταρίτισσα. Τον παλιό καιρό φημιζόταν για τα ξακουστά αμπέλια του.

Ορεινή περιοχή πάνω από το Σταυρό όπου κατοικούσαν οι οικογένειες των Ρούσσων και των Βενετσάνων.

Οι Δωδεκανήσιοι και αυτοί με τα καΐκια τους επισκέπτονταν τη Δονούσα. Από εκεί και συγκεκριμένα από το νησί της Σύμης ήρθε στη Δονούσα στα τέλη του 19ου αιώνα και ο πρώτος Σκοπελίτης, ο Δημήτρης Σκοπελίτης ο Συμιακός.

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου πολλοί νέοι από τη Δονούσα και τα γύρω νησιά, κυρίως οι φτωχότεροι, καταταχθήκαν εθελοντικά στα συμμαχικά στρατεύματα και στάλθηκαν στη Μέση Ανατολή για να πολεμήσουν.

Μικρές βραχονησίδες βορειοανατολικά της Δονούσας. Τις μέρες της καλοκαιρίας αποτελούσαν και αποτελούν ιδανικό ψαρότοπο.

Διάσημη παραλία της Δονούσας. Σύμφωνα με τις ιστορίες και τους μύθους ως εκεί εκτείνονταν ο αρχαιολογικός οικισμός της γεωμετρικής περιόδου προτού καταποντιστεί στη θάλασσα και τη λήθη.

Οι Ικαριώτες με τα καϊκια τους επισκέπτονταν τη Δονούσα για εμπόριο. Η Ικαρία συνδέεται με τη Δονούσα και με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο καθώς πολλοί πιστεύουν ακόμα και σήμερα πως το νερό της Πηγής του Μερσηνιού έρχεται υπογείως κατευθείαν από την Ικαρία.

Κλασσικό αξιοθέατο της Δονούσας με τα ονειρεμένα υποθαλάσσια χρώματα κάποτε καταφύγιο της φώκιας monachus- monachus. Το παλιό καιρό η ευρύτερη περιοχή αποτελούσε ιδανική κρυψώνα τόσο για πειρατές όσο και για ερωτευμένα ζευγάρια.