Επίσημα έγγραφα της Κοινότητας Δονούσας από το βιβλίο πρακτικών σχετικά με τη διοικητική λειτουργία της και τις αποφάσεις του Κοινοτικού συμβουλίου (κατάλογοι εξερχομένων εγγράφων, εκλογές κοινοτικών προέδρων, πρωτόκολλα ορκομωσίας, καταστροφές εγγράφων, αποφάσεις, αποσπάσεις κ.α.)
Ο θεσμός της προσωπικής εργασίας ήταν η υποχρέωση που είχαν όλοι οι κάτοικοι της Δονούσας έως 60 ετών να προσφέρουν στην Κοινότητα ορισμένα δωρεάν ημερομίσθια το χρόνο προκειμένου να πραγματοποιηθούν κάποια σημαντικά δημόσια έργα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ κανείς δεν αρνήθηκε να συμμετάσχει στην προσωπική εργασία. Στα έγγραφα διαβάζουμε τα πρακτικά της Κοινότητας Δονούσας για επιβολή προσωπικής εργασίας υπέρ κοινωφελών έργων, ονομαστικές καταστάσεις συμμετεχόντων καθώς και έργων που ολοκληρώνονται με αυτή τη μέθοδο.
Το 1951 δημιουργήθηκε η Κοινότητα Δονούσας. Μέχρι το 1962 η Κοινότητα δεν είχε σταθερό γραφείο και στεγαζόταν σε διάφορα προσωρινά κτίρια όπως για παράδειγμα στον «Καφενέ» του Δημήτρη Σκοπελίτη. Στα έγγραφα αυτά παρακολουθούμε τη διαδικασία ανέγερσης κοινοτικού γραφείου και της αγοράς εξοπλισμού όταν πια αυτό ολοκληρώθηκε.
Ο Δημήτριος Η. Σκοπελίτης (Γραμματικός) υπήρξε ο μακροβιότερος γραμματέας της Κοινότητας Δονούσας από το 1955 μέχρι το 1990. Εδώ διαβάζουμε τα επίσημα έγγραφα που αφορούν την πρόσληψή του.
Η Δονούσα έγινε ανεξάρτητη Κοινότητα το 1951. Στα έγγραφα βρίσκουμε τον πρώτο εκλογικό κατάλογο του νησιού του 1952. Οτιδήποτε έχει να κάνει με εκλογές καταστάσεις, προγράμματα, τηλεγραφήματα, ευχαριστήρια γράμματα. Όπως επίσης την έναρξη ψήφισης των γυναικών και το επίσημο έγγραφο του αποτελέσματος στη Δονούσα του δημοψηφίσματος της δικτατορίας σχετικά με το «Νέο Σύνταγμα».
Έγγραφα που αποτυπώνουν την περιπέτεια της εκπαίδευσης στη Δονούσα -μονάχα πρωτοβάθμια εκείνη την εποχή. Πίνακες δημοδιδασκάλων και καταστάσεις μισθοδοσιών, μισθώματα για επινοικιάσεις οικημάτων ως γραμματοδιδασκαλεία, οργάνωση συσσιτίων για τους άπορους μαθητές αλλά και έγγραφα άσκησης πολιτικής πίεσης για την καλύτερη στελέχωση του σχολείου της Δονούσας και τη δημιουργία γυμνασίων συνολικά στα νησιά.
Δεν υπήρχε πάντα πλοίο για να φτάσεις στη Δονούσα. Στα παρακάτω έγγραφα καταγράφονται οι προσπάθειες να ενταχθεί η Δονούσα στην άγονη γραμμή Ανατολικών Κυκλάδων προκειμένου να την προσεγγίζει πλοίο. Και όταν αυτό έγινε -καθότι δεν υπήρχε λιμάνι- διαβάζουμε τις αναφορές για τη δυσκολία προσέγγισης και αποβίβασης αλλά και συνολικά την κακή κατάσταση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών (περιγραφές της κατάστασης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, στατιστικοί πίνακες, μισθώσεις άγονης ταχυδρομικής γραμμής, πίνακες προσεγγίσεων).
Πολλοί Δονουσιώτες δούλευαν στα καράβια ως ναυτικοί. Στα έγγραφα διαβάζουμε για ζητήματα που τους αφορούν όπως προκηρύξεις θέσεων σε σχετικές σχολές, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, υπεύθυνες δηλώσεις, γράμματα, ναυτολογήσεις, ναυτικές κλάσεις κ.α.
Πηγάδια, πηγές, γαϊδούρια μεταφοράς, πλαστικά μπετόνια. Το νερό δεν ήταν πάντοτε δεδομένο στη Δονούσα -ούτε ακόμα είναι βέβαια. Σχεδόν 30 χρόνια αγώνων για την εξασφάλιση ύδρευσης όπως αποτυπώνονται μέσα από τις επίσημες αλληλογραφίες (1956-1987).
Οι Δονουσιώτες απολάμβαναν σχετική αυτάρκεια αγαθών λόγω της ενασχόλησής τους με τον πρωτογενή τομέα. Η κτηνοτροφία έπαιζε σημαντικό ρόλο σε αυτό. Στα έγγραφα διαβάζουμε τις συστάσεις των αρμοδίων φορέων για βελτίωση της παραγωγής, χειρόγραφες λίστες με ονοματεπώνυμα παραγωγών, ποσότητες ζώων και καλλιεργητικών εκτάσεων, αποδείξεις πώλησης, σφαγές και φορτοεκφορτώσεις ζώων, ενημερώσεις για ασθένειες, τιμές νοσηλείας και επιδοτήσεις.
- 1
- 2