Επίσημα έγγραφα της Κοινότητας Δονούσας από το βιβλίο πρακτικών σχετικά με τη διοικητική λειτουργία της και τις αποφάσεις του Κοινοτικού συμβουλίου (κατάλογοι εξερχομένων εγγράφων, εκλογές κοινοτικών προέδρων, πρωτόκολλα ορκομωσίας, καταστροφές εγγράφων, αποφάσεις, αποσπάσεις κ.α.)
Ο θεσμός της προσωπικής εργασίας ήταν η υποχρέωση που είχαν όλοι οι κάτοικοι της Δονούσας έως 60 ετών να προσφέρουν στην Κοινότητα ορισμένα δωρεάν ημερομίσθια το χρόνο προκειμένου να πραγματοποιηθούν κάποια σημαντικά δημόσια έργα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ κανείς δεν αρνήθηκε να συμμετάσχει στην προσωπική εργασία. Στα έγγραφα διαβάζουμε τα πρακτικά της Κοινότητας Δονούσας για επιβολή προσωπικής εργασίας υπέρ κοινωφελών έργων, ονομαστικές καταστάσεις συμμετεχόντων καθώς και έργων που ολοκληρώνονται με αυτή τη μέθοδο.
Το 1951 δημιουργήθηκε η Κοινότητα Δονούσας. Μέχρι το 1962 η Κοινότητα δεν είχε σταθερό γραφείο και στεγαζόταν σε διάφορα προσωρινά κτίρια όπως για παράδειγμα στον «Καφενέ» του Δημήτρη Σκοπελίτη. Στα έγγραφα αυτά παρακολουθούμε τη διαδικασία ανέγερσης κοινοτικού γραφείου και της αγοράς εξοπλισμού όταν πια αυτό ολοκληρώθηκε.
Η Δονούσα έγινε ανεξάρτητη Κοινότητα το 1951. Στα έγγραφα βρίσκουμε τον πρώτο εκλογικό κατάλογο του νησιού του 1952. Οτιδήποτε έχει να κάνει με εκλογές καταστάσεις, προγράμματα, τηλεγραφήματα, ευχαριστήρια γράμματα. Όπως επίσης την έναρξη ψήφισης των γυναικών και το επίσημο έγγραφο του αποτελέσματος στη Δονούσα του δημοψηφίσματος της δικτατορίας σχετικά με το «Νέο Σύνταγμα».
Τη δεκαετία του '60 και του '70 κορυφώθηκε η εσωτερική μετανάστευση και οι κάτοικοι της επαρχίας μετακινήθηκαν προς τις πόλεις με σκοπό την εύρεση εργασίας. Στα έγγραφα διαβάζουμε για σχολές εκπαίδευσης όπου οι συμμετέχοντες αποκτούσαν επαγγελματική κατάρτιση σε διάφορους τομείς όπως οικιακή οικονομία, κατάδυση σπαγγαλιείας, ελαιοχρωματισμός, μελισσοκομία, ναυπηγική βιομηχανία, νοσηλευτική κ.α.
Το λιμάνι της Δονούσας κατασκευάστηκε το 1986. Μέχρι τότε το πλοίο άραζε αρόδου -πολλές φορές κάτω από πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες- και επιβάτες και εμπορεύματα έφταναν με βάρκες στη στεριά. Στα έγγραφα αποτυπώνεται η περιπέτεια της κατασκευής του λιμανιού, η δυσκολία αποβίβασης και επιβίβασης στην προ λιμανιού εποχή, το χειρόγραφο σκαρίφημα με το οποίο τροποποιήθηκαν τα αρχικά σχέδια καθώς και και οι ανάγκες στη συνέχεια για δρόμο και ρεύμα στο λιμάνι (λιμενικά έργα, διακηρύξεις δημοπρασιών, προτάσεις και σχέδια για την κατασκευή λιμανιού, τροποποιήσεις, αιτήματα επισκευών, περάτωση του έργου).
Δεν υπήρχε πάντα πλοίο για να φτάσεις στη Δονούσα. Στα παρακάτω έγγραφα καταγράφονται οι προσπάθειες να ενταχθεί η Δονούσα στην άγονη γραμμή Ανατολικών Κυκλάδων προκειμένου να την προσεγγίζει πλοίο. Και όταν αυτό έγινε -καθότι δεν υπήρχε λιμάνι- διαβάζουμε τις αναφορές για τη δυσκολία προσέγγισης και αποβίβασης αλλά και συνολικά την κακή κατάσταση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών (περιγραφές της κατάστασης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, στατιστικοί πίνακες, μισθώσεις άγονης ταχυδρομικής γραμμής, πίνακες προσεγγίσεων).
Δέσποινα, Χοζοβιώτισσα, Ιόνιον, Ευαγγελίστρια, Μιαούλης, Έλλη. Η περιπέτεια του να φτάσεις στη Δονούσα όπως καταγράφεται στα ακτοπλοϊκά δρομολόγια των πλοίων της εποχής.
Επίσημα χαρτιά σχετικά με τις νόμιμα δηλωμένες βάρκες (καταγραφή αλιευτικών λεμβών και βεβαιώσεις ιδιοκτησίας τους).
Η σχεδόν ανύπαρκτη ιατρική περίθαλψη ήταν άλλη μία τεράστια δυσκολία που αντιμετώπιζαν οι Δονουσιώτες. Στα έγγραφα, που περιλαμβάνουν υγειονομικές αναφορές, τηλεγραφήματα για ιατρική βοήθεια, παράπονα για την ανεπαρκή ιατρική κάλυψη κ.α., περιγράφονται οι δύσκολες συνθήκες της εποχής καθώς χρειαζόταν να μεταβεί γιατρός από άλλα νησιά προκειμένου να αντιμετωπιστούν περιστατικά στη Δονούσα.