Το μεταλλείο ήταν από το `12. Ήβγαλε τσίγκο, μολύβι, χαλκό, ήβγαλε και ασήμι

Τα μέταλλα που έβγαζε το μεταλλείο της Δονούσας

Κ: Τότες είχε δύσκολα τα χρόνια, είχε όμως δουλειές. Είχε μεταλλείον εδώ. 

Η: Δουλεύατε στο Μεταλλείο που ήταν εδώ πάνω; […] Θείε, πείτε μου για το μεταλλείο αυτό, πώς ήτανε;

Κ: Ε, τώρα τελευταία που ηδουλεύγαμεν εμείς, δεν ηβγάλανε μεταλλείο. Πηαίνανε για να το` βρουνε, αλλά τα παλιά χρόνια είχε πολύ. Ηδουλεύγα` οι γυναίκες, άντρες, όλοι. Ηκάνα` διαλογή, ήτον ο πατέρας σας εκεί. Ήξερε το μεταλλείο ποιο είναι το καλό, ποιο είναι το σκάρτο και οδηγούσε και τις είχεν εκεί εργάτριες όλες τις…

Η: Και τι έβγαζε; Τι μέταλλο έβγαζε;

Κ: Ήβγαλε τσίγκο, μολύβι, χαλκό, ήβγαλε και ασήμι ένα ποσοστό εικοσιπέντε τα εκατό ήβγαλε. […]

Η: Και αυτό, θείε, πότε έκλεισε; Πότε έκλεισε το μεταλλείο αυτό;

Κ: Αυτό ήταν από το `12.

Η: Το `12 άνοιξε… Κι έκλεισε;

Κ: Το `38 με τον πόλεμο.

Η: Αυτό, θείε, ποιος το είχε, το μεταλλείο αυτό;

Κ: Μια εταιρεία. Τώρα τελευταία που ηδουλεύαμεν εμείς ήταν ένας Γερμανός.

Η: Και δουλεύανε Δονουσιώτες ή ερχόντουσαν και από άλλα νησιά;

Κ: Από την Κύμην είχανε φέρει καμιά τριανταριά εργάτες τότε κι ηδουλεύανε, γιατί ξέραν από μεταλλεία. Ύστερις ημάθανε εδώ οι ντόπιοι. Στις Μάκαρες πάλι ηβγάλανε πλάκα, μαρθετόπλακα για μονώσεις απάνω τα… Πήαιναν στην Αθήνα, το κόβγαν ένα… τρεις-τέσερις φορές σαν το σπίτι, το ανοίγανε, ξεμπαζώνα` από πάνω και βρίσκαν το καλό, και κόβγαν τέτοιους πάγκους, όπως είναι το μπάρι, τόσο. Πιο χαμηλούς, 50 πόντοι ήτανε. Κόβγαν, ανοίγανε τρύπες μια εδώ, μια εκεί, άλλη εκεί, και βάλαν σφήνες μετά κι ήφευγεν ο πάγκος αυτός κι ηρχόταν εδώ και τον ηχωρίζανε. Καθόμαστ` ύστερι με τα πιργιόνια και τις ησκίζαμεν τις πλάκες. Ήρταν τα καΐκια, τα φορτώνανε και πηαίναν στην Αθήνα. Δουλεύγαμε πολλά χρόνια. Πήαινε βάθος, μέχρι που ήθελε να βρει στην θάλασσα, πηαίνανε.

Η: Δουλεύατε και εδώ και στις Μάκαρες;

Κ: Πρώτα ηδουλεύγαμε στις Μάκαρες. Εδώ ηδουλεύγαμε από το `35 μέχρι το `38. Τότες που ηδουλεύγαν που ηβγάζαν το πολύ μεταλλείο δεν… Ήμουνα πιτσιρίκος.