Αφού έγινε ο σεισμός το 1956 εδώ, σκίστην η γης και πήαν τα νερά στο βάθος, κατάλαβες;
© Φωτό: Δέσποινα Σπύρου
Οι βροχές και τα νερά που υπήρχαν τα παλιά χρόνια.
Δ: Αλλά ήβρεχεν τότε εκείνα τα χρόνια, ήβρεχε βρε παιδί μου. Απ` τον Οκτώβρη ήπιανε βροχές μέχρι τον Απρίλη. Βροχές! Πρασίνιζεν ο κόσμος, πήγαινε τα σιτάρια, τα κριθάρια εκεί πάνω, μπόι. Τώρα είναι ξεραΐλα. Δεν πηγαίνει τίποτι.
Γ: Έχουνε κατέβει και τα νερά.
Δ: Ναι. Εδώ όπου ήσκαβγες λιγάκι, υπήρχαν τα νερά, υπήρχανε.
Γ: Είχε τότε νερά να τρέχουν έτσι;
Δ: Ναι είχε, είχε. Εγώ είχα ένα χωράφι εκεί πάνω και ήσκαβγα εκεί δα ένα λακκάκι, ήτρεχε το νερό και πηαίναν τα ζώα, πίναν τα ζώα μέσα.
Γ: Σκέψου.
Δ: Αφού έγινε ο σεισμός το 1956 εδώ στη Σαντορίνη, Αμοργό, χάθησαν τα νερά. Σκίστην η γης και πήαν τα νερά στο βάθος, κατάλαβες;
Γ: Α, τι; Από τότε λέτε ότι…
Δ: Ναι, ναι από τότες. Χάθησαν τα νερά, οι πηγές, κάτι βρυσούλες που είχεν παντού.
Γ: Άλλαξε το υπέδαφος.
Δ: Ναι. Μόνο το Μερσήνι κρατήθη πάνω εκεί που είναι μια βρύση.
Το νερό της Πηγής και από πού έρχεται. Πλύσιμο ρούχων με στάχτη.
Κανόνες ποτίσματος στα περιβόλια. Η δίκη στην πηγή. Ιστορίες για νεράιδες στη βρύση.
Παλιές ιστορίες για πειρατές και κλέφτες. Η σπηλιά του Πονήρη, ζωοκλοπές, τα βασιλικά, οι Γαϊδουροσπηλιές.