Μαρκουλής. Eμείς ήμαστεν από Αμοργιανούς, κρατάμε
© Φωτό: Δέσποινα Σπύρου
Γονείς και αδέρφια. Μεσαριά
Α: Μαρκουλής. Eμείς ήμαστεν από Αμοργιανούς, κρατάμε, ο πατέρας μας και ο παππούς μας και η γιαγιά του παππού. Ο πατέρας μου ήτον εδώ γεννημένος, ναι. Η μάνα του, η λαλά μου, ήτον από την Αμοργό.
Η: Ο πατέρας σας γεννήθηκε εδώ, Δονούσα;
Α: Μάλλον ναι.
Η: Θυμάστε πότε;
A: Ακριβώς δεν θυμάμαι. Ξέρω γω, το `12 ήτο; Για να σου πω ακριβώς δεν θυμάμαι. Πάντως πέθανε μικρός, διότι ήτανε βαριές οι δουλειές του, πολεμούσε στις φωτιές, είχανε χωράφια αρκετά και ηπέθανε από στομάχι μικρός. Θα ΄πινε και κρασί πολύ. Μάλλον ήτον εδώ γεννημένος, στη Μεσαριά εννοώ, απέναντι. Ήτονε, πόσα αδέρφια ήτονε; Ο Μιχάλης, ο πατέρας μου, ο Αντώνης του Τσίφτη ο πατέρας, ένας Νικήτας που χάθη στον πόλεμο, ο Αναστάσιος, ο Μάρκος, κόρη δεν είχε, αρσενικά ήτανε.
Η φουβού. Το γάλα της μάνας. Η παρασκευή του καφέ.
Ο επισκευαστής εργαλείων στη Μεσαριά, ο «Γύφτος»