Τ` Άη Νικήτα δεκαπέντε του Σεπτέμβρη οι εμπόροι ήρχουντον και σηκώναν τα καπνά

Η καλλιέργεια του καπνού

Πλ: `εν ήκανα πολύ καιρόν εγώ στη Ντονούσα. Ήφευγα του Σταυρού στις δεκατέσσερις του Σεπτέμβρη κι ήρχουμου τα Ξέφωτα, τ` Άγι` Αντώνη ήρχουμου, να τέτοια εποχή ήρχουμου. […] Ήρχουμου για τις πρασσές1, να κάνωμε τις πρασσές  του καπνού. Έτσι είναι, έτσι είναι.       

Η: Και τι καλλιεργούσατε; Καπνό, τι άλλο;

Πλ: Καπνά. Ε, να θερίσωμε να σπαρμένα. Όλα τα κάναμε. Τη μισή μέρα ηθερίζαμεν […]. Δουλεύγαν τότες ο κόσμος, γιατί ήτον τα καπνά. […] Έρχουντον οι εμπόροι και τα παίρναν […]. Τ` Άη Νικήτα δεκαπέντε του Σεπτέμβρη οι εμπόροι ήρχουντον και σηκώναν τα καπνά.

Η: Και πού τα καλλιεργούσατε;

Πλ: Στα χωράφια […] Όλα τα χωριά ηκάμνα. […] Εδώ μέσα δεν ηκάναν, γιατί δεν ήτο… Λίγα πράματα ηκάμναν εδώ μέσα καπνά, λίγα, γιατί δεν ηξέραν. Τα κορίτσια είναι αλλιώς.

  1. Τα φυτεμένα σημεία στο χωράφι
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
  • Αφήγηση
  • Συνέντευξη
    Ιανουάριος 2004, Δονούσα
  • Έρευνα
    Ηλίας Πράσινος