Ο θεσμός της προσωπικής εργασίας
© Φωτό: Δέσποινα Σπύρου
Η υποχρεωτική εργασία των ανδρών 18-60 ετών για την κατασκευή των δημοσίων έργων.
Δημ: Το ΄55 και μετα που οργανώθει (η κοινότητα) καλά γίνουντο και προσωπική εργασία σύμφωνα με το νόμο […] και κάθε χρόνο βγάλαμε ένα πρόγραμμα [ch-] τρία μεροκάματα να κάνει ο κάθε ένας από 18 χρονώ μέχρι 60, συμπεριλαμβανομένου του 60. Έτσι λέγαμε, ότι τάδε εποχή ,ξέρω γω τώρα, τον Οκτώβρη όταν δεν είχαν δουλειές ή το Μάη ξεκινήσαν και κάναν τη Δονούσα, εδώ στα χωριά μας μέσα, πλακοστρώσεις, τσιμεντοστρώσεις και όλα αυτά. Ήτον προσωπική εργασία.
Η: Ήταν υποχρεωτικό;
Δημ: Ναι υποχρεωτικό. Ήτον νόμος του κράτους, να προσφέρεις τρία μεροκάματα προσωπική εργασία στην κοινότητα, όπου σε διόριζε ο πρόεδρος και το συμβούλιο να πα΄να εργαστείς κι άμα δεν ηπήαινες είχε δικαίωμα το κοινοτικό συμβούλιο να σου βάλει εισφορά να πληρώσεις. Τα μεροκάματα τα πλήρωνε το δημόσιο ταμείο, υπερ της κοινότητας βέβαια κι αυτά. Ναι και ήρχουντον όλοι, [ch-] γιατί δεν είχαν και λεφτά να πληρώνουνε τα μεροκάματά τους. Τότες φτιάξαν τους δρόμους μες στα χωριά, τσιμεντοστρώσεις. Ήπαιρνε η κοινότητα τσιμέντα, αμμοχάλυκα μαζεύαμε από τις παραλίες τότες, κάνανε από ένα κομμάτι κάθε χρόνο και φτιάξανε δρόμους, πρώτα ήτο χωματόδρομοι. Να πας από δω κάτω όλο λάσπες ήτονε, άμα έβρεχε κιόλα. Μετά τώρα τελευταία ήβγε άλλο πρόγραμμα κι έλεγε να γίνουν και πλακοστρώσεις. Ε, πλακοστρώσαν πιο πολύ πάλι οι δρόμοι έτσι μ΄ αυτήν την πλάκα καρύστου κι είναι πιο ωραίο.
Η δημιουργία της κοινότητας. Η κατασκευή των μονοπατιών. Ο θεσμός της προσωπικής εργασίας.
Οι χοροί των πανηγυριών. Γλέντια στον καφενέ. Η λειτουργία του ως γραφείο της Κοινότητας και χώρος για τον ασύρματο.
Η εναλλαγή στην κοινότητα συμπολίτευσης- αντιπολίτευσης. Κατασκευή των μονοπατιών και προσωπική εργασία.