Εμείς με το Γραμματικό ψαρεύαμε χάνους και τον είδαμε τον πνιγμένο

Η ανεύρεση του πνιγμένου Γερμανού. Πώς τον ξέθαψαν για να του πάρουν τα ρούχα

Στ:  Α, εντωμεταξύ ήταν κι ένας πνιγμένος, του ναυτικού Γερμανός. Μάλιστα εμείς με το Γραμματικό ψαρεύαμε χάνους και τον είδαμε τον πνιγμένο. Ακριβώς πού `ναι τώρα ο Κέντρος, ήτον ο μύλος, ακριβώς εκεί ήτανε. Και μάλιστα μου λέει ο Γραμματικός «Πώς θα τον (πάρουμε), πώς θα φύγωμε;» «Θα τον ρυμουλκήσωμε και θα τον πάμε απέναντι και θα `ρθεις (ύστερα να φέρεις) τον παπά και τη δασκάλα και το δάσκαλο για να τον θάψωμε.» Και τον θάψαμε στο Λιμεναράκι πιο κάτω, ήτο το Σιδεροκάμινο, ακριβώς από κάτω τον θάψαμε. Πήγε ο παππούς του Τσίφτη και τον ξέθαψε κι έβαλε τα ρούχα του και πάει ο προπάππους και του λέει «Αυτό που έκανες είναι τυμβωρυχία. Επιτρέπεται να πας να τον ξεθάψεις και να φοράς τα ρούχα του και να κυκλοφορείς; Ντροπή σου.» 

Η: Και γιατί φόρεσε τα ρούχα του;

Στ: Έτσι, τα `βαλε τα ρούχα του. Ήταν ένα παιδί δεκαοχτώ χρονώ ήταν, μάλιστα είχε και το δαχτυλίδι, του `χε βγει […], ήμουνα στη σκηνή εγώ με το Γραμματικό […]. Αυτός φοβήθηκε. «Άστον», λέει. Πώς να τον αφήσωμε; Αφού ο άνθρωπος… ήθελε να τον πάμε, να δω, να βρω, να ειδοποιήσουμε τις αρχές. Με δική μου ψυχραιμία ήρθε η δασκάλα, ο προπάππους, ο παπάς, κι έγινε η… τον θάψαμε. Κι ήρθε την άλλη μέρα και τον ξέθαψε αυτός και φόραγε τα ρούχα του και του είπε ο πατέρας του, λέει «Ντροπή σου, να μην ξανακυκλοφορήσεις, μην ξανακυκλοφορήσεις. Δεν ντρέπεσαι», του λέει, «να φοράς του νεκρού τα ρούχα;»