Ηπηαίναμε και ηγιαλεύαμε και ήβλεπες τις αστακούς, μαμουνούσασι

Παλιός τρόπος ψαρέματος για αστακούς και σκάρους

Γ: Πρώτα πού να δεις δίχτυ; Ηπηαίναμε και ηγιαλεύαμε και ήβλεπες τις αστακούς, μαμουνούσασι, και ηβγαίναν με τα καμάκια και τις ηκαμακιάζαμε  και τις τρώαμε.

Λ: Αστακούς ε;

Γ: Αστακούς ναι. Τώρα… […]

Λ: Πώς τους τρώγατε τους αστακούς;

Γ: Πιλάφι, με το ρύζι, βραστή σαλάτα είναι ωραίοι. Τώρα πού να δεις αστακό; Και να τον δεις θα τον φας πενήντα χιλιάδες… […]

Λ: Εδώ ψαρεύατε και μέσα;

Γ: Είχαμε ένα στρογγυλό κύκλο. Του βάλαμε λοιπό από πάνω ένα δίχτυ ψιλό. Ηδέναμε απάνω σ΄ ένα μολύβι έναν αχταπόδι.  Ήτο λοιπό ο αστακός επάνω-κάτω. Πήγαινες το αχταπόδι από πά`, το αχταπόδι το φοβούνταν ο αστακός, ήβγαινε επά όξω, από πάνω εσύ με την απόχη. Απ! Τον ηκαμάκευγες, τον ήβαλες μες στην απόχη, ησκούντα αυτός, ηπήγαινε απ΄ την άλλη πάντα, τον έβγαζες απ΄ όξω. […]

Μ: Αυτό με τους σκάρους πώς το κάνατε, πού ΄χατε να πιάνετε ένα σκάρο;

Γ: Το σχάρο πάλι τον ηπιάναμε και τον ηδέναμε αρσενικό. Τον δέναμε από εδώ από το στόμα από δω και τον ητραβούσαμε λοιπό και πήαινες. Αυτός ο σχάρος ας πούμε ήβλεπε… Είχε πάρει άλλος σχάρος πέντ΄-έξι θηλυκούς και τους ηπαραμόνευγε. Ήβλεπε τον άλλο και ηθάρη ότι θα πάει να του χαλάσει τις θηλυκούς και μουντάριζε πάνω για να φάει αυτόν που ηβαστούσαμε εμείς και τον ηβγάλαμε μες στην… […].Τις κόκκινους όμως δεν τις πιάνουμε, δεν ηπηαίναν. […]

Λ: Γιατί;

Γ: Ε, είναι οι θηλυκοί, ας πούμε, και δεν πάει στο αρσενικό. Οι αρσενικοί κυνηγούν, ας πούμε, τα κορίτσα τους, να μην πάει ο αρσενικός να τους τα πάρει.